Πώς τα ρομπότ έγιναν σύντροφοι
Πολλοί άνθρωποι μεγάλης ηλικίας χρησιμοποιούν ρομπότ συντροφιάς αλληλοεπιδρώντας μαζί τους.
Ηλικιωμένοι, ασθενείς με άνοια δίνουν όνομα στα ρομπότ συντροφιάς τους και αυτά ανταποκρίνονται στην συμπεριφορά τους. Η τεχνητή νοημοσύνη στα ρομπότ συντροφιάς αντιδρά στα ερεθίσματα από το περιβάλλον που βρίσκεται: Θυμώνει, γελάει, κάνει αστεία και λέει ανέκδοτα.
Η αγκαλιά με ένα μαλακό ρομπότ που ανταποκρίνεται μπορεί να προκαλέσει αύξηση της ωκυτοκίνης, ορμόνης της ηρεμίας, της γαλήνης, της ευεξίας και της διατήρησης της υγείας.
Ο αντίλογος
Μερικοί επιστήμονες, πάντως, υποστηρίζουν ότι τα ρομπότ συντροφιάς προσφέρουν μόνο την ψευδαίσθηση της κοινωνικοποίησης και αποτελούν φτωχό υποκατάστατο της πραγματικότητας.
«Μπορείς πραγματικά να πεις ότι ένα ρομπότ είναι φίλος σου μόνο και μόνο επειδή θυμάται το όνομά σου;» αναρωτήθηκε ο Christoph Bartneck, αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Canterbury στη Νέα Ζηλανδία. «Το μόνο πράγμα που κάνει το ρομπότ PARO είναι να κουνιέται. Ίσως είναι καλύτερα να αγοράσετε μια γάτα».
Τα προβλήματα με τα ρομπότ συντροφιάς
Όσο ευγενικά και αν είναι, τα ρομπότ εξακολουθούν να είναι μηχανές. Τεχνικά προβλήματα μπορούν να τα απενεργοποιήσουν.
Νεοσύστατες εταιρείες τεχνολογίας σε όλο τον κόσμο, συχνά διαλύονται τόσο γρήγορα όσο εμφανίζονται. Όταν συμβεί αυτό, οι διακομιστές τους κλείνουν μαζί τους, καθιστώντας τα ρομπότ τους άχρηστα.
Με πληροφορίες από: webmd.com
-H φωτογραφία είναι από το https://01elearning.gr)
About Author
